skip to main |
skip to sidebar
นาฏศิลป์พื้นบ้าน เป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงสภาพความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียมความเชื่อของชาวบ้าน ก่อให้เกิดความรื่นเริงบันเทิงใจ ดังคำกล่าวของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมทย์ (2522) ที่ว่า “คนไทยเป็นชนชาติที่เห็นว่าความสนุกสนานและความรื่นเริงเป็นความประสงค์ที่สำคัญของชีวิต หากชีวิตมีความสนุกมีความรื่นเริง ชีวิตนั้นก็จะเป็นชีวิตที่ดีและสมบูรณ์”
..................................อ่านต่อ
บล็อกนี้เน้นการสอนการรำ "เรือมอันเร" (รำสากตำข้าว) ซึ่งเป็นศิลปะวัฒนธรรมท้องถิ่นของชาวสุรินทร์...ผู้จัดทำตั้งใจนำเสนอเพื่อให้คุณครูได้ใช้เป็นแบบอย่างและนำไปสอนนักเรียนหรือนำไปใช้เป็นสื่อการสอน...ในระยะเริ่มต้นนี้อาจจะยังไม่ครบทุกท่ารำ...ซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควรจึงจะนำมาเสนอได้ครบถ้วน...ก็ขอให้ท่านได้ติดตามไปเรื่อย ๆ น่ะครับ....ขอขอบคุณ อ.แก่นจันทร์ นามวัฒน์ อ.ผ่องศรี ทองหล่อ และ อ.รุ่งโรจน์ นิวัฒน์บรรหาร ที่ให้ความอนุเคราะห์เป็นวิทยากรให้การอบรมครู.....ขอขอบคุณผู้แสดงท่ารำ อ.กุหลาบ วงศ์อุดม ครูชำนาญการพิเศษ ร.ร.ปราสาทศึกษาคาร .... และขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ...(การดูวีดีโอ ให้คลิ๊กปุ่ม"เล่น" 2 ครั้ง แล้วรอสัก 1 - 2 นาที ต้องใจเย็น ๆ สักหน่อยครับผม)
......ศน.แดง
......ศน.แดง
คลังบทความของบล็อก
Download Files
การรำแบบคู่(ชาย-หญิง)
การรำแบบนี้ ในท่าที่ 1,2, 3และ6 (ท่ารำออก-ท่าไห้วครู-ท่ากัจปกาและท่าจืงปีร) ชายและหญิงจะใช้ท่ารำเหมือนกัน......ส่วนท่าที่ 4และ5 (จืงมูย,มลปโดง)จะแสดงท่ารำสลับกัน(ซ้าย/ขวา) ถ้าผู้หญิงออกซ้าย ผู้ชายจะออกขวา
เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง
Website ข้างเคียง
Website ที่เกี่ยวข้อง
Webblog ในเครือ
นาฏศิลป์พื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์
นาฏศิลป์พื้นบ้าน เป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงสภาพความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียมความเชื่อของชาวบ้าน ก่อให้เกิดความรื่นเริงบันเทิงใจ ดังคำกล่าวของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมทย์ (2522) ที่ว่า “คนไทยเป็นชนชาติที่เห็นว่าความสนุกสนานและความรื่นเริงเป็นความประสงค์ที่สำคัญของชีวิต หากชีวิตมีความสนุกมีความรื่นเริง ชีวิตนั้นก็จะเป็นชีวิตที่ดีและสมบูรณ์”
..................................อ่านต่อ
ประเภทของนาฏศิลป์พื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์
นาฏศิลป์พื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์บางอย่างมีมาตั้งแต่โบราณกาลแล้ว บางอย่างคิดประดิษฐ์ขึ้นใหม่และได้รับการยอมรับจากคนในท้องถิ่น ทำให้มีการถ่ายทอดกันกว้างขวางออกไป นาฏศิลป์พื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ นาฏศิลป์พื้นบ้านที่ใช้ในงานที่เกี่ยวกับประเพณี พิธีกรรม และนาฏศิลป์พื้นบ้านที่ใช้ในงานนักขัตฤกษ์
................................อ่านต่อ
................................อ่านต่อ
การสอนนาฏศิลป์ตามแบบภูมิปัญญาชาวบ้าน
นาฏศิลป์และดนตรีพื้นบ้าน เป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตกลุ่มชนที่เกิดขึ้นจากจิตใจมนุษย์ ทุกสิ่งทุกอย่างจึงดูเรียบง่าย ไม่ว่าจะเป็นท่วงทำนองรัก โศก หรือ เคร่งขรึม จากไร้รูปแบบและยึดถือต่อ ๆ กันมาอย่างจริงจังเป็นการเรียนรู้แบบซึมซับของคนรุ่นแล้วรุ่นเล่า(สมจิตร พ่วงบุตร,2531) จึงอาจกล่าวได้ว่า นาฏศิลป์พื้นบ้านเป็นวัฒนธรรมพื้นบ้านอันเป็นอบบอย่างของการดำเนินชีวิตทั้งปวงของกลุ่มชน ซึ่ง ประเทือง คล้ายสุบรรณ์(2531) กล่าวไว้ว่า
.................................อ่านต่อ
.................................อ่านต่อ
แนวการสอนนาฏศิลป์ในโรงเรียน
เนื่องจากนาฏศิลป์เป็นวิชาที่ต้องใช้ดนตรีประกอบการแสดงจึงจะทำให้เกิดสุนทรียภาพอย่างชัดเจน หลักสูตรประถมศึกษาจึงจัดให้มีการสอนวิชานี้รวมเข้าด้วยกันเป็นวิชา”ดนตรีและนาฏศิลป์” วิชาดนตรีนาฏศิลป์นอกจากจะช่วยสร้างเสริมลักษณะนิสัยที่ดีให้แก่เด็กแล้ว ยังช่วยพัฒนาเด็กในด้านต่าง ๆ อันได้แก่ ร่างกาย สติปัญญา สังคม บุคลิกภาพและเจตคติ อย่างไรก็ตาม ดนตรีและนาฏศิลป์สามารถพัฒนาเด็กให้สัมฤทธิผลได้ดังกล่าวหรือไม่ ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ปัจจัยที่สำคัญอย่างหนึ่งคือ วิธีสอน
............................อ่านต่อ
การประเมินผลวิชาดนตรี-นาฏศิลป์
ครูจะต้องศึกษาให้เข้าใจถึงการวัดและประเมินผลวิชาดนตรี-นาฏศิลป์เพื่อจะได้สามารถวัดและประเมินผลได้ถูกต้องตามกิจกรรมการสอน ซึ่งมีวิธีการดังนี้
.................................อ่านต่อ
.................................อ่านต่อ
.......ผู้สร้างบล็อก....โดย...ศน.แดง(พนัส พรมด้าว)สพท.สร.3...ongree50@gmail.com.....